یار با ما امتحانی کرد باز

لیک با بیگانه نتوان گفت راز

گر چه می کوشیم و جهدی می کنیم

تا کنیم از خودنمایی احتراز

خود اگر در خانه آبی می خوریم

بر سر بازار می گویند باز

مردمان گویند خودبینی مکن

راست با ما در میان آ کژ مباز

آن یکی گوید بیا رویت مکن

وین دگر گوید برو خود بر مساز

دیگری گوید نزاری نیست آن

کو طریقی پیش گیرد بر مجاز

راست می گویند هم آن و هم این

باطنی برلات و ظاهر در نماز

ای مسلمانان مسلمانی کجاست

می شتابم در طلب شیب و فراز

گو که می گوید که دارد گو بگوی

با من است ای یار گرد سر متاز

پای مردی گر به دست آید چنین

یافتم رضوان و حاصل شد جواز

ورنه دست از دامن کوته کنید

معرفت باید نه دستار دراز

ای دریغا گر نزاری داشتی

محرمی مشفق، امینی دل نواز

چون ندارد لاجرم برداشته است

از سر بی چارگی دست نیاز